- سرفرازی دادن (نِ / نَ دَ)
بلندقدر ساختن. آبرو بخشیدن. مفتخر کردن:
کسی را کجا سرفرازی دهد
نخستین درش بی نیازی دهد.
فردوسی.
ترا زین سپس بی نیازی دهم
به مازندران سرفرازی دهم.
فردوسی.
که یزدان ترا بی نیازی دهد
بلند اختر و سرفرازی دهد.
فردوسی
کسی را کجا سرفرازی دهد
نخستین درش بی نیازی دهد.
فردوسی.
ترا زین سپس بی نیازی دهم
به مازندران سرفرازی دهم.
فردوسی.
که یزدان ترا بی نیازی دهد
بلند اختر و سرفرازی دهد.
فردوسی
